در کوچه های یک طرفه
سکوتِ تخته سنگ
ترَک برمی دارد
دلی در میانِ آن نیست
ذهن برکه ها
در اندیشهی حجم دریاست.
در پیچ پیچ لانهی موریانه ها
قانون
سکوت و تاریکی است
ولی غازها
شب را شنا می کنند
از دریای سیاه
تا جزیره آفتاب
پرواز تحمل است
شب پره ها
بال می کوبند
پشت شیشه های سیاه
خفاش های ترسو
در غارهای پر از شب
کمان دار
در کمین اند
و من همیشه
تو را گم می کنم
در کوچه های لال
دلتنگ
یک طرفه.
دی ماه 92- محمد جانفشان
|
نظرات بینندگان
|
|
انتشاریافته:
0
|
غیرقابل انتشار:
0
|
|
|
|
|